ดีจ้า
Credit : Dangerous Pleasure
สวัสดีค่ะ อัพตูนกันดีกว่านะค่ะ เมื่อวานได้อ่านคอมเม้นส์ของทั้งสองคนดู
เอ้ นี่มีแต่วิวิดเหรอค่ะที่คิดว่าลายเส้นแบบนี้มันไม่สวยเท่าไหร่ ฮ่าๆๆ
วิวิดชอบลายเส้นแบบเสมือนจริงอ่ะค่ะ
เช่นงานของ อ.ฮนมะ คนที่วาด คุณเสือ กับหมอกระต่ายนั่นแหละค่ะ
หรือไม่ก็ลายเส้นแบบ Oneshot เรื่องที่แล้ว วิวิดชอบแบบนั้นมากกว่า ฮ่าาา
แต่ก็ดีแล้วค่ะที่ชอบกัน ไม่พูดมากแล้วไปอ่านตูนดีกว่าจ้าาา
ความคิดเห็นนี้ถูกลบโดยผู้ดูแลระบบของบล็อก
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกลบโดยผู้ดูแลระบบของบล็อก
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกลบโดยผู้ดูแลระบบของบล็อก
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกลบโดยผู้ดูแลระบบของบล็อก
ตอบลบความคิดเห็นนี้ถูกลบโดยผู้ดูแลระบบของบล็อก
ตอบลบใช่ไม่เปลี่ยนไปเลยยย
ตอบลบตอนนี้เค้าสงสารคาโอรุมากอ่ะ
แต๊งๆๆๆๆนะ
จุ๊ฟๆๆๆๆ
หึหึหึ
ตอบลบคาโอรุ....หนีไปดถอะ >< ไหนๆก็ออกมาข้างนอกแล้ว
อารางาคิบอกให้ออกมาเองนิ ก็หนีไปเลยดีกว่า
มานอนกะคาโอรุ บอกว่าให้ย้ายมาอยู่ด้วยกัน
แต่ยังทำแบบนี้มันใช่ไหม?! คาโอรุ ทิ้งมันไปเลยค่าา
ให้มันเจ็บบ้าง ><
ปวดใจแทนคาโอรุ (T T)
ตอบลบชอบการ์ตูนของอาจารย์มากค่ะ เมะที่ทำร้ายจิตใจเคะเนี่ย แนวโปรดปรานเลย ฮิๆ ขอบคุณค่า
ตอบลบว้ากกก สงสารคาโอรุ ㅠㅠ
ตอบลบง่า...ฮาเนะจิซังของหนูร้องไห้อีกแล้วอ่ะ
ตอบลบฮึ่ยๆ อยากจะเข้าไปลากชะนีไปให้พ้นๆ
ตอบลบอ๊ากๆๆๆ นอกใจรึๆ อย่างงี้เก็บของหนีกลีบบ้านเลย คาโอรุ
ตอบลบขอบคุณน๊า
เตรียมกระดาษไว้ชับน้ำตา
ตอบลบเมะมาคุกเข่าอ้อนวอนนี่สะใจสุดๆเลยคะ อะคริๆ แต่สุดท้ายเคะก็ยอมอยู่ดีนั่นเเหละ(จากประสบการณืที่เคยอ่านนิยายมาเดาๆไปก่อน)
ตอบลบเจ็บหน้าอกสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอบลบ